Šta je to ćilibar (jantar)?

Iako nije mineral, jer nema kristalnu strukturu, ćilibar (drugim imenom jantar) se smatra dragim kamenom. On je zapravo fosilizovana smola drveta stara milionima godina. Dobijao se iz četinarskog drveta Pinus succinifera, koje je davno izumrlo. Ima voštani izgled i medeno žutu boju. Najčešće je poluproziran i ima sjaj. Tvrd je, lomljiv i aromatičan. Rastvara se u kiselinama. Prilikom trljanja, ćilibar se naelektriše, pa je zato u grčkom jeziku nazivan i elektron.

Iako se nalazišta ćilibara mogu naći u nekoliko zemalja Evrope, 90 % jantara dobija se u Rusiji, u Kaliningradu, a ostalo u Estoniji, Litvaniji, Poljskoj i Nemačkoj, iako se može naći i u Švajcarskoj, Austriji, i na Siciliji. Ima ga i u Dominikanskoj Republici.  Najpoznatiji ćilibar je upravo onaj iz Baltika, odakle se, u 19. veku, smatralo da i potiče. Ćilibar je na tom području nastao u oligocenskoj epohi, pre 40-60 miliona godina. Pronađen je još i u mikenskim grobnicama, kao i u mediteranskim nalazištima iz bronzanog i gvozdenog doba.

Smatra se da ćilibar simbolizuje Sunčevu energiju. Najviše se koristi u izradi nakita i ukrasa. Moguće je proizveti ga i sintetički. Jantarno ulje se koristi za lakiranje. Ćilibar se koristi i za izradu pojedinih vrsta parfema.

Najpoznatiji primer korištenja ćilibara je neverovatna ćilibarska soba koju nazivaju još i osmim svetskim čudom. Nalazi se u Katarininoj palati u Carskom selu u blizini Sankt Peterburga. Dekor ove prostorije bio je većinom izrađen od ćilibara, upotrebljeno je čak šest tona. Izgradnja ove sobe počela je 1701. godine. Opljačkana je u Drugom svetskom ratu i misteriozno nestala zauvek. Današnja ćilibarska soba je replika izgrađena 2003. godine.